My Blog

หน้าที่ของ ทีมช่วยเหลือในพื้นที่อับอากาศ ที่จะดูแลทุกคนให้ปลอดภัยในสภาพแวดล้อมที่อันตราย

ทีมช่วยเหลือในพื้นที่อับอากาศ นั้น มีความสำคัญเป็นอย่างมาก การทำงานในพื้นที่อับอากาศเป็นสิ่งที่อันตรายและมีความเสี่ยงอย่างมาก จึงต้องการการฝึกอบรม อุปกรณ์ และประสบการณ์การทำงานที่เชี่ยวชาญ เพื่อความปลอดภัยของทั้งตัวผู้ปฏิบัติงานและคนรอบข้าง พื้นที่อับอากาศเป็นพื้นที่ปิดล้อม มีขนาดจำกัด และเป็นพื้นที่ที่ไม่ได้ถูกออกแบบมาเพื่อให้มนุษย์อยู่ มักพบในโรงงานอุตสาหกรรม เช่น ถัง ไซโล ท่อ และแทงค์ต่าง ๆ

หากเกิดเหตุฉุกเฉินในพื้นที่จำกัด การเข้าช่วยเหลือจะต้องปฏิบัติการอย่างรวดเร็วและจะต้องมีอุปกรณ์พิเศษเพื่อความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงาน นั่นเป็นเหตุผลที่คุณจำเป็นต้องมีแผนการกู้ภัยในที่อับอากาศที่ครอบคลุมและทีมผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคนิคการกู้ภัยในที่อับอากาศ

เราคือทีมบริการกู้ภัยในพื้นที่อับอากาศที่มีประสิทธิภาพและตอบโจทย์การทำงานของลูกค้าทุกรูปแบบ เพื่อให้พนักงานปลอดภัยในสภาพแวดล้อมที่เป็นอันตราย ทีมผู้เชี่ยวชาญของเราได้รับการฝึกฝนและมีประสบการณ์ระดับมืออาขีพในด้านเทคนิคและอุปกรณ์มาตรฐานสากลที่จำเป็นสำหรับการให้ความช่วยเหลือในที่อับอากาศ

อันตรายจากพื้นที่อับอากาศคืออะไร?

พื้นที่อับอากาศเป็นอันตรายอย่างมากโดยเฉพาะในการทำงาน เนื่องจากพื้นที่ที่แคบ ทำให้การระบายอากาศไม่ดี หมายความว่าก๊าซพิษหรือก๊าซไวไฟสามารถสะสมได้ถึงระดับอันตราย ผู้ปฏิบัติงานในพื้นที่จำกัดอาจเสี่ยงต่อการขาดอากาศหายใจหรือถูกขังอยู่ภายในพื้นที่อับอากาศ นอกจากนี้อาจจะเกิดระเบิดได้เนื่องจากก๊าซไวไฟ ซึ่งอาจจะเป็นอันตรายต่อชีวิตได้

นอกจากนี้ พื้นที่คับแคบหรือพื้นที่อับอากาศส่วนใหญ่ยังเข้าถึงได้ยาก ไม่สามารถเข้าช่วยเหลือได้โดยวิธีการทั่วไป อาจต้องใช้อุปกรณ์พิเศษเพื่อเข้าและออกอย่างปลอดภัย สิ่งนี้อาจทำให้ยากต่อการช่วยเหลือผู้ประสบภัยในสถานการณ์ฉุกเฉิน

แนวทางปฏิบัติเมื่ออยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินภายในพื้นที่อับอากาศ 

• สงบสติอารมณ์: ในสถานการณ์ฉุกเฉินทุกรูปแบบ สิ่งสำคัญคือต้องสงบสติอารมณ์และเคลียร์ความคิดตัวเองเพื่อให้สามารถวางแผนเอาตัวรอดได้อย่างมีประสิทธิภาพ หายใจเข้าลึก ๆ และพยายามจดจ่อกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า
• ประเมินสถานการณ์: ใช้เวลาอยู่กับตัวเองเพื่อประเมินสถานการณ์และพิจารณาว่าคุณสามารถหนีออกจากพื้นที่อับอากาศได้อย่างปลอดภัยหรือไม่ หากคุณรู้สึกหน้ามืด วิงเวียน หรือมีอาการอื่นๆ คุณควรอยู่นิ่งๆ และขอความช่วยเหลือ
• มองหาทางออก: มองไปรอบ ๆ พื้นที่ และหาทางออกที่ใกล้ที่สุด หากทางออกถูกปิดกั้นหรือไม่สามารถออกได้ พยายามมองหาทางออกอื่น ๆ
• ใช้อุปกรณ์ฉุกเฉิน: หากคุณติดตั้งอุปกรณ์ฉุกเฉิน เช่น อุปกรณ์ป้องกันภัยส่วนบุคคล (PPE) ให้ใช้อุปกรณ์นั้นทันที สิ่งนี้จะช่วยให้คุณปลอดภัยในขณะที่คุณอพยพออกจากพื้นที่อับอากาศ
• ใช้อุปกรณ์สื่อสาร: หากคุณมีโทรศัพท์หรืออุปกรณ์สื่อสารอื่นๆ อยู่กับตัว ให้ใช้โทรศัพท์นั้นเพื่อขอความช่วยเหลือ หากคุณโทรออกไม่ได้ ให้ลองส่งข้อความหรือส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือด้วยวิธีอื่น
• เคลื่อนไหวอย่างช้าๆ และระมัดระวัง: เมื่อคุณกำลังอพยพออกจากพื้นที่อับอากาศ ให้เคลื่อนไหวอย่างช้าๆ และระมัดระวัง หลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน เนื่องจากอาจสร้างความปั่นป่วนในจิตใจ และเพิ่มความเสี่ยงต่ออันตรายได้
• อยู่ในที่ต่ำ: หากมีควันหรือก๊าซอันตรายในพื้นที่อับอากาศ ให้อยู่ต่ำๆ กับพื้น ซึ่งออกซิเจนส่วนใหญ่ในพื้นที่จะลอยตัวอยู่พื้นที่ต่ำ ทำให้อากาศนั้นปลอดภัยในการหายใจมากกว่า

ทำไมถึงควรเลือกใช้บริการ ทีมช่วยเหลือในพื้นที่อับอากาศ ของเรา

เรามุ่งมั่นที่จะมอบความปลอดภัยและความเป็นมืออาชีพในระดับสูงสุดให้กับลูกค้าของเรา ทีมผู้เชี่ยวชาญของเราได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคนิคและอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับการช่วยเหลือในที่อับอากาศ เพื่อให้มั่นใจว่าเราพร้อมเสมอที่จะเข้าช่วยเหลืออย่างทันท่วงทีและมีประสิทธิภาพ

เราเข้าใจดีว่าเวลาเป็นสิ่งสำคัญในเหตุการณ์ฉุกเฉินในพื้นที่อับอากาศ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเราจึงมีทีมงานคอยซัพพอร์ตและพร้อมเข้าช่วยเหลือลูกค้าได้อย่างรวดเร็วตลอด 24 ชั่วโมงทุกวัน เพื่อตอบสนองต่อเหตุการณ์ฉุกเฉินทันทีที่เกิดขึ้น ทีมงานของเราติดตั้งอุปกรณ์และเทคโนโลยีกู้ภัยล่าสุด เพื่อให้แน่ใจว่าเราสามารถช่วยชีวิตผู้ปฏิบัติงานได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพแม้ในสภาพแวดล้อมที่ยาก ท้าทาย 

นอกจากความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ของเราแล้ว เรายังมุ่งมั่นที่จะรักษามาตรฐานความปลอดภัยสูงสุดในทุกงาน ทุกเหตุการณ์ ทุกพื้นที่ ผู้ปฏิบัติงานของเราทุกคนผ่านการฝึกอบรมเป็นประจำและได้รับการรับรองถูกต้องตามกฎหมายสำหรับการกู้ภัยในที่อับอากาศ

ทีมสแตนบายงานอับอากาศ จะต้องผ่านการอบรมที่อับอากาศตามกฎหมายและมีความรู้ความเข้าใจในการกู้ภับและใช้อุปกรณ์ช่วยเหลือเป็นอย่างดีเพื่อสามารถตอบโต้เหตุฉุกเฉินได้อย่างรวดเร็ว

ก่อนใช้งานประจำวัน ควรมีการ ตรวจรอกโซ่ ปจ.1 ก่อน เสมอ

ปั้นจั่น (Crane) หมายความว่าเครื่องจักรที่ใช้ยกสิ่งของขึ้นลงตามแนวดิ่งและเคลื่อนย้ายสิ่งของเหล่านั้นในลักษณะแขวนลอยไปตามแนวราบซึ่งเรามักเรียกกันติดปากว่าเครน

รอก (Hoist) หมายความว่า อุปกรณ์ผ่อนแรงมีลักษณะคล้ายล้อเพื่ออำนวยความสะดวกในการเคลื่อนย้ายสิ่งของ โดยร้อยไว้กับเชือก โซ่ หรือลวดสลิง

1. ปั้นจั่นที่ต้องตรวจตามแบบ ปจ.1

ปจ.1 คือ รายการการตรวจสอบและทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์สำหรับปั้นจั่นเหนือศีรษะ ปั้นจั่นหอสูง และปั้นจั่นขาสูง (ปั้นจั่นชนิดอยู่กับที่) ปั้นจั่นชนิดอยู่กับที่หมายความว่าปั้นจั่นที่ประกอบด้วยอุปกรณ์ควบคุมและเครื่องต้นกำลังอยู่ในตัวซึ่งติดตั้งอยู่บนหอสูงขาตั้งหรือบนล้อเลื่อนเช่น

• ปั้นจั่นแบบเหนือศีรษะ มีลักษณะเป็นสะพานที่เคลื่อนที่ได้ มีการใช้งานอย่างแพร่หลายและเป็นที่นิยมในโรงงานอุตสาหกรรม เพื่อช่วยในการเคลื่อนย้าย ยก สิ่งของที่มีน้ำหนักมาก และมีขนาดใหญ่
• ปั้นจั่นแบบขาสูง มีลักษณะคล้ายกับปั้นจั่นแบบเหนือศีรษะ แต่มีตัวสะพานที่วางอยู่บนขาของปั้นจั่น มักจะเห็นในงานก่อสร้าง

2. การตรวจสอบประจำวันก่อนการใช้งาน

ตรวจ ปจ 1 ก่อนการใช้งานเป็นหน้าที่ของพนักงานผู้ใช้งาน ซึ่งต้องทำการตรวจสอบก่อนการใช้งานเป็นประจำทุกวัน โดยการตรวจสอบมี 2 หัวข้อหลักด้วยกัน ได้แก่ การตรวจสอบก่อน on power ตรวจสอบด้วยสายตา โดยตรวจรายละเอียดดังนี้

• ตรวจสอบป้ายเตือน ป้ายอันตราย บนแผงสวิตช์
• ตรวจให้แน่ใจว่าไม่มีเศษวัสดุหรือสิ่งกีดขวางบนรางเครนหรือบนสะพานเครน
• ตรวจสอบสิ่งกีดขวางบนรางทั้งแนวขวางและแนวยาว
• สภาพการม้วนสลิงบนกว้าน ต้องไม่ไขว้ไปมา
• ตรวจสอบอุปกรณ์ช่วยยก เช่น โซ่ สลิง สลิงผ้าใบ ตะขอ มีร่องรอยการแตกชำรุด หรือเสียรูปไปจากปกติหรือไม่
• การตรวจสอบหลัง on power ตรวจสอบด้วยสายตา
• ทดสอบสัญญาณเสียงและสัญญาณไฟ
• ตรวจสอบชุดขอเกี่ยวและแผ่นกันสลิงตก
• ทดสอบการเคลื่อนที่ทุกทิศทาง กดปุ่มบังคับ ว่าเป็นไปในทิศทางที่กดหรือไม่
• กดทดสอบปุ่มหยุดฉุกเฉิน ว่าสามารถทำงานได้หรือไม่
• ทดสอบเบรค
• ทดสอบการทำงานของชุดอุปกรณ์เสริมความปลอดภัย ลิมิตสวิตช์ ทุกทิศทาง

ในการตรวจสอบก่อนการใช้งานประจำวัน หากพบว่ามีข้อบกพร่อง ชำรุด ต้องรีบแก้ไขทันที เพื่อความปลอดภัยในการใช้งานของผู้ปฏิบัติงาน และเป็นการป้องกันอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น และนอกจากการตรวจสอบก่อนการใช้งานโดยผู้ใช้งานแล้วในบางสถานประกอบกิจการอาจกำหนดหัวข้อการทวนสอบซ้ำว่าพนักงานผู้ใช้งานทำการตรวจสอบหรือไม่โดยให้หัวหน้างานตรวจสอบการตรวจของพนักงานอีกครั้งเพื่อป้องกันการลืมหรือละเลยของผู้ใช้งานเอง

3. การตรวจสอบและทดสอบตามกฎหมาย

นอกจากการตรวจสอบก่อนการใช้งานประจำวันแล้ว ยังต้องมีการทดสอบส่วนประกอบและ

อุปกรณ์ของปั้นจั่นตามประเภทและลักษณะของงาน ตามที่กำหนดไว้ใน ประกาศกรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน เรื่อง หลักเกณฑ์และวิธีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่น ตามที่กำหนดด้วย ซึ่งได้กำหนดไว้ดังนี้

1. ปั้นจั่นที่ใช้ในงานก่อสร้าง

• ขนาดพิกัดยกอย่างปลอดภัยตามที่ผู้ผลิตกำหนดไม่เกิน 3 ตัน ต้องทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นทุกๆ 6 เดือน
• ขนาดพิกัดยกมากกว่า 3 ตันขึ้นไป ต้องจัดให้มีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นทุกๆ 3 เดือน
• ที่ไม่มีรายละเอียดขนาดพิกัดยกอย่างปลอดภัยตามที่ผู้ผลิตกำหนดในการทดสอบให้นายจ้างทดสอบโดยใช้ขนาดพิกัดยกตามที่วิศวกรกำหนด

2. ปั้นจั่นที่ใช้งานอื่นๆ

• ขนาดพิกัดยกอย่างปลอดภัยตามที่ผู้ผลิตกำหนดตั้งแต่ 1 ตัน แต่ไม่เกิน 3 ตัน ต้องจัดให้มีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นปีละ 1 ครั้ง
• ขนาดพิกัดยกมากกว่า 3 ตัน แต่ไม่เกิน 50 ตัน ต้องจัดให้มีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นทุก 6 เดือน
• ขนาดพิกัดยกมากกว่า 50 ตันขึ้นไป ต้องจัดให้มีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นทุก 3 เดือน
• ที่ไม่มีรายละเอียดขนาดพิกัดยกอย่างปลอดภัยตามที่ผู้ผลิตกำหนด ในการทดสอบให้ใช้ขนาดพิกัดยกตามที่วิศวกรกำหนด

3. ปั้นจั่นตามที่กล่าวมาที่หยุดใช้งานตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป

หรือปั้นจั่นที่มีการซ่อมแซมที่มีผลต่อ ความปลอดภัย ก่อนนำมาใช้งานใหม่ต้องทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่น ซึ่งเมื่อมีการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นแล้ว จะมีรายงาน ปจ.1 มีรายละเอียดดังนี้

• ข้อมูลรายการทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์สำหรับปั้นจั่น โดยมีวิศวกรเครื่องกลวิชาชีพที่ได้รับใบอนุญาตประกอบวิชาชีพเป็นผู้รับรอง
• ภาพถ่ายของวิศวกรขณะทดสอบ
• สำเนาใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม

ซึ่งรายงานการตรวจสอบและทดสอบดังกล่าวต้องเก็บไว้เป็นหลักฐานให้พนักงานตรวจแรงงานตรวจสอบได้

สรุป

ในการใช้งานปั้นจั่นหรือที่เราเรียกว่าเครนจำเป็นต้องตรวจสอบก่อนการใช้งานประจำวันเพื่อตรวจสอบสภาพความพร้อมเบื้องต้นก่อนการใช้งานและหากพบว่ามีความบกพร่องจะได้รีบดำเนินการแก้ไขนอกจากตรวจสอบก่อนการใช้งานประจำวันยังจำเป็นต้องทดสอบส่วนประกอบและอุปกรณ์ของปั้นจั่นจามระยะเวลาที่กฎหมายกำหนดทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยในการปฏิบัติงานของสถานประกอบกิจการเอง

เราจะมีวิธีป้องกันอันตรายจากการทำงานบริเวณที่มีฝุ่นมากได้อย่างไร

จากสถานการณ์ปัจจุบันในสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงไป ส่งผลให้การใช้ชีวิตประจำวันของคนเราต้องพบเจอฝุ่นอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นฝุ่นขนาดใหญ่ หรือฝุ่นขนาดเล็ก ย่อมส่งผลต่อผู้รับสัมผัส ซึ่งระดับความรุนแรงของอันตรายจากฝุ่น ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็นชนิดของฝุ่น ขนาดของฝุ่น หรือปัจจัยส่วนบุคคลเอง  สิ่งเหล่านี้เป็นหน้าที่ของ จป หัวหน้างานที่จะต้องคอยดูแลสุขภาพของลูกน้องในองค์กรให้เกิดความปลอดภัย

1. ฝุ่น คืออะไร

ฝุ่น เป็นอนุภาคขนาดเล็กของของแข็งในอากาศที่มีหลายขนาดแตกต่างกัน มีทั้งฝุ่นขนาดใหญ่ และฝุ่นขนาด

เล็กที่สามารถสะสมในถุงลมปอดได้ ซึ่งฝุ่นมีแหล่งที่มาแบ่งได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ 

1.1.ฝุ่นที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ (Natural Particle) เกิดจากกระแสลมที่พัดผ่านตามธรรมชาติทำให้เกิดฝุ่นเช่นดินทรายเขม่าควันเป็นต้น

1.2.ฝุ่นที่เกิดจากการกระทำของมนุษย์ (Man-made Particle) 

• การคมนาคมขนส่ง เช่น การใช้รถใช้ถนน ฝุ่นจากท่อไอเสีย ฝุ่นจากผ้าเบรกรถ
• การก่อสร้าง เช่น ฝุ่นจากการขุดเจาะ ฝุ่นปูนซีเมนต์
• โรงงานอุตสาหกรรม ซึ่งถือว่ามีส่วนที่ทำให้เกิดฝุ่นจำนวนมาก 

2. อันตรายจากการทำงานบริเวณที่มีฝุ่นมาก

ฝุ่นในบรรยากาศโดยทั่วไป นอกจากจะทำให้วิสัยทัศน์ในการมองเห็นไม่ดีแล้ว ยังส่งผลต่อสุขภาพของผู้คน

โดยทั่วไปด้วย แต่ในที่นี้ เราจะมาพูดถึงฝุ่นในบริเวณพื้นที่การทำงานว่ามีอันตรายต่อผู้ปฏิบัติงานอย่างไรบ้าง

ฝุ่นในงานอุตสาหกรรมมีอันตรายแตกต่างกันไปตามแหล่งที่มาของฝุ่นเช่นหากเป็นโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์จากไม้ฝุ่นที่พบเจอก็จะเป็นฝุ่นไม้ฝุ่นจากโรงงานทอผ้าก็จะเป็นฝุ่นผ้าฝุ่นจากโรงหลอมโลหะก็จะเป็นฝุ่นจากโลหะหรือฝุ่นจากเหมืองแร่ก็จะเป็นพวกใยหินเป็นต้นซึ่งระดับความรุนแรงของอันตรายจากฝุ่นก็จะแตกต่างกันออกไปนอกจากจะขึ้นอยู่กับประเภทของฝุ่นขนาดของฝุ่นยังขึ้นอยู่กับความไวในการรับสัมผัสของตัวผู้ปฏิบัติงานด้วยโดยผลกระทบจากฝุ่นส่งผลต่อสุขภาพดังนี้

• ส่งผลต่อหัวใจ เช่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ หัวใจเต้นเร็วขึ้น รวมถึงหัวใจวาย
• ส่งผลต่อปอดและทางเดินหายใจ และทำให้โรคที่เป็นอยู่กำเริบได้ เช่น โรคหอบหืด โรคปอดอุดกั้น

เรื้อรังและโรคมะเร็งปอด

• ส่งผลต่อดวงตา เกิดการระคายเคืองต่อดวงตา แสบตา ทำให้เกิดตาแดง ตาอักเสบได้
• ส่งผลต่อผิวหนัง ทำให้ผิวหนังอักเสบ ระคายเคือง เป็นโรคผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง เช่น ปัญหาสิว ริ้วรอย 
• ส่งผลต่อสมอง เพิ่มความเสี่ยงหลอดเลือดแดงในสมองแข็งงตัว ความดันโลหิตสูง เป็นต้น

3. การป้องกันอันตรายจากฝุ่น

การป้องกันอันตรายจากฝุ่น โดยใช้หลักการป้องกันที่แหล่งกำเนิด (Source) ทางผ่าน (Path) และตัวผู้ปฏิบัติงาน (Receiver) 

• การป้องกันที่แหล่งกำเนิด (Source) คือ การใช้วิธีการทางด้านวิศวกรรม ออกแบบเครื่องจักร หรือ

กระบวนการทำงาน ที่ไม่ก่อให้เกิดฝุ่น หรือเกิดน้อยที่สุด เพราะหากมีฝุ่นในพื้นที่การปฏิบัติงานจำนวนมาก จะทำให้ยากต่อการจัดการ หรืออาจออกแบบให้มีเครื่องดูดฝุ่นเฉพาะที่เพื่อลดปริมาณฝุ่นในพื้นที่ปฏิบัติงาน

• การป้องกันที่ทางผ่าน (Path) คือ การใช้การควบคุมทางด้านบริหารจัดการ เช่น กำหนดให้มีการทำความสะอาดทุกๆ ชั่วโมง โดยใช้เครื่องดูดฝุ่น หรือการป้องกันการฟุ้งกระจายของฝุ่น

• การป้องกันที่ตัวผู้ปฏิบัติงาน (Receiver) คือ การกำหนดให้ผู้ปฏิบัติงานสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันระบบทางเดินหายใจ โดยจะต้องเลือกใช้ให้เหมาะสมกับประเภทของฝุ่นในพื้นที่การปฏิบัติงานด้วย

นอกจากการป้องการตามหลักที่กล่าวมา การตรวจวัดฝุ่นในพื้นที่การทำงาน ถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญเช่นกัน หากพื้นที่การปฏิบัติงานมีฝุ่นที่เกิดจากกระบวนการผลิต ต้องทำการตรวจวัดฝุ่นในพื้นที่การทำงาน อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพื่อเป็นการเฝ้าระวังด้านสภาพแวดล้อมในการทำงาน ที่อาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพของผู้ปฏิบัติงานด้วย ซึ่งในการตรวจฝุ่นดังกล่าว นิยมตรวจ 2 พารามิเตอร์ คือ 

• ฝุ่นรวม (Total dust) หมายถึง อนุภาคแขวนลอยในอากาศที่อาจสูดเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจได้
• ฝุ่นที่มีขนาดเล็กที่อาจเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจได้ (Respirable dust) หมายถึง อนุภาคแขวนลอยใน

อากาศที่อาจสูดเข้าสู่ระบบทางเดินหายใจและสามารถเข้าถึงและสะสมในบริเวณพื้นที่แลกเปลี่ยนอากาศของปอดและการตรวจวัดฝุ่นที่เกี่ยวข้องกับงานในสถานประกอบกิจการนั้นๆเช่นฝุ่นแคดเมี่ยมฝุ่นแร่ใยหินเป็นต้น

ซึ่งหากค่าที่ตรวจวัดได้ เกินมาตรฐานที่กำหนด ต้องให้ผู้ปฏิบัติงานหยุดการทำงานทันที เพื่อแก้ไขและป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายต่อตัวผู้ปฏิบัติงาน

4. การตรวจสุขภาพผู้ปฏิบัติงานในที่มีฝุ่น

เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ผู้ปฏิบัติงาน ยังมีสุขภาพที่แข็งแรงและปลอดภัยจากฝุ่นในพื้นที่การปฏิบัติงาน เราจึงมี

ความจำเป็นต้องจัดให้ผู้ที่ปฏิบัติงานในพื้นที่มีฝุ่น ได้รับการตรวจสุขภาพประจำปี โดยการตรวจวัดปริมาตรของอากาศที่หายใจเข้าและออกจากปอด เพื่อทดสอบสมรรถภาพปอดว่ายังทำงานได้ปกติหรือไม่ และหากเรามีการตรวจสุขภาพและเก็บข้อมูลไว้ ก็จะทำให้เรารู้ได้ว่า เมื่อเวลาผ่านไป การทำงานของสมรรถภาพปอดมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร เพื่อใช้เป็นข้อมูลในการพิจารณาเปลี่ยนงาน หากพบว่ามีความผิดปกติเกิดขึ้น และหาแนวทางในการรักษาและป้องกันต่อไป

สรุป

ฝุ่น เป็นอนุภาคของแข็งแขวนลอยในบรรยากาศ สามารถพบเจอได้ทั่วไป ซึ่งฝุ่นแต่ละชนิดก็จะมีอันตรายที่แตกต่างกัน แต่เราสามารถป้องกันอันตรายจากฝุ่นได้ โดยใช้หลักของ Source , Path , Receiver และเฝ้าระวังด้วยการตรวจวัดปริมาณฝุ่นในพื้นที่การปฏิบัติงาน รวมถึงการเฝ้าระวังด้านสุขภาพของผู้ปฏิบัติงาน โดยจัดให้มีการตรวจสมรรถภาพปอด อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง